εκεί ήταν αυτοκίνητο γκολφ που κατασκευάστηκε από μια εταιρεία που λέγεται Lesong. Δεν ήταν μια από αυτές τις μεγάλες μαχινές που βλέπουμε στους δρόμους. Ήταν μικρή και θα μπορούσε να φέρει μόνο δύο άτομα μέσα της. Αυτό έκανε επίσης την οδήγηση γύρω και γύρω εύκολη. Μια από τις βασικές προπτυπιακές ιδιότητες αυτού του αυτοκινήτου ήταν ότι σχεδιάστηκε να οδηγείται σε ένα γκολφ κούρσο, όπου οι άνθρωποι παίζουν γκολφ!
"Σχεδιάστηκε για να οδηγείται στα πλατά, πράσινα λεπίδια του γκολφ κούρσου, το Λευκό Γκολφ Αυτοκίνητο. Αυτή η μαχινή ήταν μικρή και επίσης πολύ εύκολη να κυβερνάται. Αυτό επέτρεψε στους παίκτες γκολφ να διασχίζουν το κούρσο γρήγορα. Ήταν μια λαμπρά λευκή χρώματος με τα λεπίδια του χλωριού να φαίνονται ευρεία και λαμπρά. Τόσο όμορφη, οι άνθρωποι την κοιτούσαν πραγματικά, δεν παίρναν τα μάτια τους απ' αυτή.
Το λευκό Golf Car ήταν απολύτως απαραίτητο για τους γκολφιστές που ψάχνουν γρήγορη και εύκολη μορφή μεταφοράς στο γκολφ παράδεισο. Μπορούσαν να οδηγούν το golf car αντί να περπατούν από τη μια στην άλλη θύρα. Αυτό τους βοήθησε να εξοικονομήσουν χρόνο και ενέργεια, που είναι ψυχαγωγικό, ειδικά αν είναι καύσως έξω). Επιπλέον, το golf car βοήθησε γκολφιστές που είχαν δυσκολίες στο περπατά, όπως αυτοί με τραυματισμούς ή αναπηρίες, με τις άνετες και προνομιακές του ιδιότητες. Μπορούσαν να συνεχίσουν να παίζουν γκολφ χωρίς να πρέπει να περπατήσουν όλο τον παράδεισο, κάνοντας το παιχνίδι πιο απολαυστικό για παίκτες όλων των ηλικιών.
Αρχικά, ο Σαμ ήταν λίγο φοβισμένος να οδηγήσει το χαρτοφορικό αυτοκίνητο. Δεν είχε ποτέ οδηγήσει κάτι τέτοιο. Ωστόσο, οι γονείς του ήταν εξαιρετικά υποστηρικτικοί και τον διδάξανε. Του έδειξαν πώς να κινεί το τιμόνι αριστερά και δεξιά, και πώς να χρησιμοποιεί τα πετάλα για να οδηγεί το αυτοκίνητο μπροστά και πίσω. Του βοήθησαν να μάθει γρήγορα να οδηγεί το χαρτοφορικό αυτοκίνητο. Μέχρι να το καταλάβει, ήταν ήδη να τρεξει στο δρόμιο και να απολαύει όπως ένας επαγγελματίας.
Ο Σαμ είχε μια μεγάλη διασκεδασία στην περιπέτεια 'Το Λευκό Χαρτοφορικό Αυτοκίνητο'. Ήταν τόσο χαρούμενος που μπορούσε να κάθεται στο αυτοκίνητο και να βρίσκει όλα τα διασκεδαστικά μέρη στο χαρτοφορικό πεδίο. Επίσης, αγαπούσε να οδηγεί τους γονείς του στην επόμενη τρύπα του χαρτοφορικού πεδίου και να τους βοηθάει με το παιχνίδι τους. Ήταν μια μεγάλη μέρα για όλη την οικογένεια. Όλοι συμφώνησαν ότι να κάθονταν στο Λευκό Χαρτοφορικό Αυτοκίνητο ήταν μια καλή τρόπος για να περάσουν χρόνο μαζί και να απολαύσουν όλες αυτές τις μνήμες.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο Σæμ παρατήρησε πόσον σεβασμό επιδείκνυαν οι άλλοι γκολφιστές για το Λευκό Αυτοκίνητο Γκολφ. Ορισμένοι ανθρώποι (πολύ μεγάλοι) βγαίναν έξω όταν περνούσε — γιατί δεν είχαν δει τέτοιο κούλ αυτοκίνητο για τριάντα χρόνια. Εκτιμούσαν επίσης τον καλό σχεδιασμό του και πόσο καλά κινείτο στον χόρτο. Έκανε τον Σæμ να νιώθει υπερήφανος που ήταν αυτός που οδηγούσε ένα τέτοιο κούλ αυτοκίνητο. Ήταν μια καλή πρώτη εντύπωση και αισθάνθηκε ειδικός.
Τελικά, έληξε η ημέρα και ήρθε η ώρα για τον Σæμ να επιστρέψει το Λευκό Αυτοκίνητο Γκολφ στο κλουμπ-χούζ. Είπε αντίο λιγάκι λυπούμενος που φεύγει το αυτοκίνητο, αλλά και με μια μεγάλη χαρά γνωρίζοντας ότι θα θυμάται τη στιγμή που κάθισε πίσω από το τιμόνι. Δεν είχε ιδέα, όμως, ότι το Λευκό Αυτοκίνητο Γκολφ δεν ήταν απλώς ένα αυτοκίνητο — ήταν μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσει ποτέ.